055 Hoinerle

Domols, als ich moi Ausbildung zum Bachschitz gemacht hab, war de Hoinerle als Arbeiter uns zugeordnet. De Hoinerle war klää, ä bissel dick, hot feierrote Hoor gehabt un is immer rumgehuppst wie än Kasper.

Er hot oft vun soine Familie erzählt un was do alles so bassiert is. Siewe Kinner ware se dehäm. Er hat immer gesaagt, dass er de schönste vunn alle war, do kännt mer sich jo vorstelle wie die annere ausgesehe hänn. Als soin Vadder mol arbeitslos worre is, hät de Vadder ä Geisterbahn gegründet und die Geisterbahn mit eigene Kräfte aus dem Familie betriewe. Es wär en volle Erfolg gewese. Soi Mutter hät bei de Fassnacht immer än Preis griggt fer die hässlicht Maske. Dabei war se garnet maskiert. Alles echt. Soin Vadder war blind, des deet wohl viel erkläre. So Dinger hot der verzehlt un dabei sich selwer krumm gelacht.

Vor paar Daag hab ich en widder getroffe. Wie`s em so geht, hab ich gefroogt. „Super“ hot er gesaagt. Er hot e liewie Fraa gefunne. Zehn Kinner hät er. Fünfe sinn in de Spur geloffe, alle brav, än gute Beruf, sie sinn all was worre.

Ä schwarzes Schaaf war halt drunner.  Än Bu. Der is voll aus de Art geschlagge. Der hot als Kind schunn s`blaue vum Himmel runner gelooge. Er hot dann studiert, is in ä Partei oigetrete unn heit hockt er im Landdaag als Abgeordneter. Mit dem will er nix mer zu tue hawwe. Echt Hoinerle.

Isch hab zu äm gesaagt: „Des sinn awwer erscht sechs Kinner. Wass is mit de annere Viere? „Ja die“ saagt er do, guggt sich um, dass a känner zuhört, „Ja die, – die gugge bei annere Fraue aus de Fenschtere. Die wohne ned bei mir“, un zwinkert dabei mit de Aagedeckel.

Er hot soin Chef vor ä paar Monat gefroogt, ob der ned ä Arbeitsstell fer soin Bruder hät, der wär arbeitslos. Soin Bruder wär 10 Johr jünger als er und hät so viel Kraft, der deet schaffe fer zwää. De Chef hot dann gesaagt: “Prima, wann doin Bruder fer zwää schaffe kann, kann der am Montag  glei anfange und du kannscht dehääm bleiwe.“ Erscht hab ich komisch geguggt, als ich dann gesaagt hab: „Des übberlegg ich mir“, hot moin Chef komisch geguggt.

Moin Bruder hot am Montag angefange zu schaffe, un ich bin zum Dokter.

Schunn an de Eingangsdeer beim Dokter  hab ich gerufe: „Böörn Aut „ „Böörn Aut“, „Böörn Aut“ . Do hot mich de Dokter glei mol krank geschriewwe. Dann hän se mich in de nächste Woche zu noch drei Doktere geschickt, dort hab ich`s genau so gemacht. Jetzt grigg ich moi Geld vunn de Rentekasse un muss nimmi schaffe gehe.

Do hab isch de Hoinerle gefroogt:  Wääscht du was „Bourn out“ is? „Des wääß ich ned“ hot er gesaagt, „fer mich is die Krankheit awwer gut, ich brauch nimmi schaffe, un grigg trotzdem jeden Monat Geld. Jetzt hab ich widder mehr Zeit um mich um die Nochbersfraue zu kümmere“. Er hot debei so komisch mit de Aagedeckel gezwinkert. Vielleicht ist de Hoinerle doch net so bleed wie er als macht.

Des määnt de Neiheffer Bachschitz

Hinterlasse einen Kommentar